Það var einu sinni maður sem fór og ætlaði að kaupa sér skó. Hann fór á Laugarveginn og fann þar skóbúð sem hann hafði aldrei séð áður. Þegar inn var komið tók  á móti honum Indverji sem klæddur var í týpíska indverska múderingu, kufl og allt. Indverjinn segir:Góðu dagur. Góðan daginn, segir maðurinn, ég er kominn til að kaupa kuldaskó. Nei, nei, þú kaupa sandalar segir Indverjinn Nei, hva það er að koma vetur, ég hef ekkert við sandala að gera, mig vantar kuldaskó, endurtekur maðurinn.

Þú vantar sandalar, sandalar gera þig graður segir indverjinn og hneigir sig. Gera sandalar mig graðan? hváir maðurinn. Já segir indverjinn og réttir honum sandala. Maðurinn hugsar með sér að hann geti nú alveg eins prófað þetta og tekur við söndulunum. Eitthvað gekk honum nú illa að koma sér í skóna enda aldrei áður farið í sandala, en um leið og þeir voru komnir á fætur hans fær hann líka þessa svakalegu standpínu og hann bara ræður ekki við þörfina og ríkur á Indverjann, kippir kuflinum upp og ætlar bara að fá sér einn stuttann. Þá argar Indverjinn upp yfir sig nei, nei þú vera í krummafótur.